2010-0800 Poem ‘Amrit’ (Marathi)by Amit Pradhan, U.S.A.

नाही आम्हाला धर्म चा ज्ञान
नाही कमवले कर्म चे धन
युक्ती मध्ये पण मात खाल ल ली
बुद्धी ची पण नाही संपत्ती
जना साठी पण केले नाही काही वेशेष
सानिध्या ची नाही आमची लायकी
दर्शना ला दृष्टी तरसली
आई वाचवा आता ह्या तुच्छां ला ही |

संतानी केले चमत्कारी वर्णन
श्री चरणी भोगले ब्रह्मांड
मानवाला केले आपण अव्दूत
अगणित योग्यान मध्ये भरले आपण प्रेमाचे सागर
शरीराला दिले त्याचा अद्बूत सुगंध
चांभाराला पण दिले शिवबा चे शौर्य |

भरले जीवन रत्न माणीकाने
जमवले पकड मधाच्या दुरी ची
हरवले सर्व साधू जन , पाहून तेजस्वी देवी चे रुप
ह्या शरीरा मध्ये कसे मावले, महाशक्ती चे पूर्ण स्वरूप?
ऐकून सर्वे गोष्टी आई, आता आमुची पायास वाडली
रुदायानी प्रथांना एकच आमुची
अमृताची अनुभूती पडे आमुचा पाण पदरी |

[English translation]

Neither have I the knowledge of Dharma
Nor have earned the wealth of karma
Defeated I am in the realm of technique (yukti)
The treasure of intellect was not in my destiny
Neither Could I do much for the collective
Nor do I have the caliber to deserve Your company
Still, desperate I am to get a glimpse of Your Being
Mother, now please also save this useless seedling

Saints give a magical description
Of the Universe found at Your Lotus Feet
Men have been transformed into celestial beings
Poured You have Ocean of Love in countless yogis
Fragrance of the heavens now emits through their beings
Shivaji's valor now exudes through a cobbler's being.

Filled You have lives with diamonds and pearls
By tightening the grasps on the rope of honey (kundalini)
Lost are the saints having watched radiance of the Being
Amazed at the seeing the infinite contained in this body
Having heard all these stories, Mother my thirst keeps on growing
My heart now begs of this one last wish
Mother, may I too get the taste of this honey.